Spring in Barcelona

hīch yâdet hast? tū-ye târiki-ye shabhâ-ye boland sili-ye sarmâ bâ tâk che kard? bâ sar o sine-ye golhâ-ye sepīd nime shab bâd-e ghazabnâk che kard? hīch yâdet hast? hâliyâ mo'jeze-ye bârân-râ bâvar kon va sekhâvat-râ dar chashm-e chamanzâr bebin va mohabbat-râ dar rūh-e nasīm ke dar īn kuche-ye tang bâ hamīn dast-e tohī rūz-e milâd-e aghâghihâ-ra yashn migirad.

هيچ يادت هست؟ توی تاريکی شبهای بلند ، سيلی سرما با تاک چه کرد؟ با سر و سينه گلهای سپيد نيمه شب باد غضبناک چه کرد؟ هيچ يادت هست؟ حاليا معجزه باران را باور کن و سخاوت را در چشم چمنزار ببين و محبت را در روح نسيم که در اين کوچه تنگ با همين دست تهی روز ميلاد اقاقی ها را جشن می گيرد

do you ever remember?
during the dark nights the evil
cold what did to our vineyards?
to the tender bodies of the white
flowers what did the raging wind in the night?
do you ever remember?

believe now in the miracle of the rain
see the generosity in the eyes of the meadow
the affection in the soul of the breeze
there in the alley, as it
even with empty hand, is already
celebrating the birthday of the robinia

Fereidoun Moshiri (1926-2000): و بهاران را باور کن – Believe in the spring! (detail)